โต๋ : พี่นภครับ
นภ : ครับผม
โต๋ : ผมขอถามอะไรหน่อยนะครับ
นภ : ได้เลย
โต๋ : คือว่า คือว่ามันเป็นแบบนี้อ่ะครับ
นภ : อ้อ
โต๋ : หากว่าเธอพูดมา ว่าโอเคไม่เป็นไร
หากคำตอบของเธอ คือยังไงก็ได้
นภ : เรานั้นควรเข้าใจ ว่าไม่โอเครู้ไหม
โต๋ : หา จริงเหรอพี่
โต๋ : ถ้าเธอไม่ตอบ
นภ : ก็ควรจะรู้ว่าไม่ชอบ
โต๋ : และถ้าไม่พูด
นภ : ก็แปลว่าอย่าเพิ่งยุ่งได้ไหม
โต๋, นภ : อย่าเพิ่งถามเธอเป็นอะไร
เรานั้นควรจะเข้าใจ ในความอ่อนไหวที่เธอมี
โปรดอย่าแก้ปัญหา เวลาที่เธออยากระบาย
โปรดอย่ารีบร้อน หาคำตอบให้เธอง่ายๆ
สิ่งที่ควรทำอย่างเดียวคือรับฟัง ฟังให้ดี
ว่าใจเธอต้องการสิ่งไหน
โต๋ : หากเธอบอกว่าแล้วแต่เรา
นภ : นั่นแปลว่าแล้วแต่เธอ รู้ไหม
โต๋ : และหากบอกไม่รู้ซิ
นภ : แปลว่ายังไม่ดี จำไว้
โต๋ : โอ๊ย โอ๊ย โอย ทำไมมีโค้ดมากมายอย่างนี้
โต๋, นภ : โปรดจงจำไว้
นภ : ถ้าเธอไม่ตอบล่ะ
โต๋ : ก็ควรจะรู้ว่าไม่ชอบ
นภ : และเธอถ้าไม่พูด
โต๋ : ก็แปลว่าอย่าเพิ่งยุ่งได้ไหม
นภ : เยี่ยม
โต๋, นภ : อย่าเพิ่งถามเธอเป็นอะไร
เพราะมันรบกวนจิตใจ และความอ่อนไหวที่เธอมี
โปรดอย่าแก้ปัญหา เวลาที่เธออยากระบาย
โปรดอย่ารีบร้อน หาคำตอบให้เธอง่ายๆ
สิ่งที่ควรทำอย่างเดียวคือรับฟัง ฟังให้ดี
โปรดอย่าแก้ปัญหา เวลาที่เธอแค่อยากระบาย
โปรดอย่ารีบร้อน หาคำตอบให้เธอง่ายๆ
สิ่งที่ควรทำอย่างเดียวคือรับฟัง ฟังลูกเดียว
ว่าใจเธอต้องการสิ่งไหน แค่นั้น
นภ : คราวนี้เข้าใจแล้วนะ